Houndstooth

Sweter - to był największy koszmar mojego życia, króry rozpoczą się już pół roku temu, kiedy to obejrzałam kolekcję Diora i zakochałam się w "pepitce". Wykonanie części do pach zajęło mi około tygodnia - pierwszy raz w życiu robiłam wzór wrabiany - wiec i tak czułam się mistrzem. Ale następny etap sprowadził mnie szybko na ziemię. Przyszedł czas na wykonanie rękawów ... no i wtedy zaczęłam kombiować, jak zrobić reglan a jednocześnie nie zaburzyć wzoru. To zastanawianie się tak mnie zmęczyło, że rzuciłam sweter w kąt na całe wakacje. W tym czasie sweter miał stać się szalem lub ponczo a także miał zostać spruty. Perspektywa prucia tego dziadostwa wydawała się jednak najgorsza ze wszystkich możliwych opcji, gdyż z pewnością trwało by to co najmniej tyle czasu co dzierganie. Aż wreszcie kilka dni temu postanowiłam ostatecznie, że jednak dokończę ten sweter choćbym miala przy nim umrzec! W ten sposób powstała górna część swetra - tj. dwa przody z tyłem zszyte na ramionach, oraz rękawek - wrabiany od góry (na długie rękawy zabrakło mi już cierpliwości). Sweter robiłam na drutach nr 10, włóczka czarna to mieszanka wełny i alpaki, biała to akryl. Wydaje mi się, że zużyłam po 300 metrów każdego koloru, ale nie jestem pewna, gdyż tylko akryl był nowy. Włóczka czarna leciała bezpośrednio z jakiegoś prutego na bierząco sweterka. Na drugim zdjęciu przedstawiam (dla wszystkich, którzy lubią się czasem trochę potorturować) schemat wzoru znalaziony na blogu Cabinet for the curious. Dziur przy rekawach nawet nie zamierzam tuszować, zapięcia oczywiście jeszcze nie ma - ale pracuję nad tym.
Kapelusz (100% wełna), bluzka (100% bawełna), spodnie - H&M
Szalik (20% kaszmir, 80% wiskoza) i parasol - tez w pepitkę
Buty - Cable.